Wisselkinderen

Een jong gezin vlucht weg voor het oorlogsgeweld in de stad en neemt zijn intrek in een huisje in het bos. Een oude vrouw waarschuwt hen daar niet te gaan wonen met hun baby want het is het gebied van de trollen. En het kind kreeg nog geen naam waardoor het extra in gevaar is. Ze slaan haar raad in de wind en nemen er toch hun intrek. De man moet als soldaat terug naar de stad en laat zijn vrouw en kind achter in het boshuis.
Op zekere nacht weten de trollen het huisje binnen te dringen en wisselen het mensenkind voor een trollenbaby. Door een betovering ziet de moeder het verschil niet. Maar het kind wordt plots een veelvraat, een krijsende eisende baby voor wie het nooit goed genoeg is. Wanneer de man na maanden terug keert vindt hij zijn vrouw en kind in een vreselijke toestand. Het huisje is een puinhoop, zijn vrouw een wrak en het kind ziet er weerzinwekkend uit.
Hij gaat gaat raad vragen bij de oude vrouw en zij helpt hem de betovering ongedaan te maken en hun eigen kind terug te krijgen.

Het motief van het "wisselkind" is wijdverbreid in narratieven van over de hele wereld en vertelt ons iets over een wezenlijk thema van jonge gezinnen.
Ze verhalen de onzekerheid en angsten van jonge ouders: gaan we wel goed zorg kunnen dragen voor ons kind, zullen we het voldoende kunnen beschermen, gaan we op tijd erkennen wanneer er iets fout loopt, wanneer moeten we ingrijpen...?
De kwetsbaarheid van ouders kan worden opgevangen als het
"kind een naam krijgt" en de context samen met hen voor bescherming kan zorgen.