Waarom de zonnebloem zich altijd naar de zon draait
Een Inca sprookje
In het groene keizerrijk maakt de keizer zich veel zorgen.
Hij heeft een dochter zo mooi als de lentebloesem die maar geen man wil kiezen.
Ze wil alleen maar met de zon trouwen.
Haar vader wordt er gek van en stuurt haar op weg naar de zon.
Het meisje gaat op tocht en ver weg in het oosten komt ze aan het zonnepaleis waar ze de moeder van de zon ontmoet. Deze geeft toestemming om met haar zoon te trouwen maar op voorwaarde dat ze haar echtgenoot nooit aankijkt. Want dan kan ze niet langer blijven. Zo leven ze een hele tijd gelukkig samen. Als ze stiekem via de spiegeling van een glas water hem toch bekijkt en de zon dat ontdekt, wordt het meisje weggestuurd. Ze loopt huilend over de aarde. Maar wanneer de zon haar ziet ontfermt hij zich over haar en verandert haar in een zonnebloem. De hele dag zijn ze gericht op elkaar.
Dit Zuid- Amerikaanse sprookje heeft vele lagen.
Het vertelt ons hoe jongeren zich differentiëren van hun ouders om partnerschap aan te gaan, hoe heerlijk én verzengend liefde kan zijn, hoe er soms afstand nodig is om elkaar te kunnen zien...
Maar vooral is het een ode aan de zon, de zon die ons deze zomer zo verwend heeft.
Vanuit onze jarenlange ervaring willen wij u graag onze deskundigheid aanbieden om ook binnen uw organisatie een groeiproces of vormingsprogramma te begeleiden.
