Pinoccio: een groei in vaderschap

Pinoccio
De oude Gepetto krijgt van een collega timmerman een onhandelbaar stuk hout. Het jammert en klaagt wanneer hij er de zaag of beitel in zet. Gepetto besluit om er een houten pop van te maken. Met veel geduld beitelt en schaaft Gepetto en ziet stilaan het hout tot leven komen. Hij noemt de pop Pinoccio. De levende pop blijkt echter al even dwars en onhandelbaar als het hout. Pinoccio loopt weg van huis en beleeft allerlei avonturen. Gepetto verschijnt af en toe in het verhaal als redder, beschermer en raadgever. Hij is de warme plek waar Pinoccio steeds kan terugkeren in nood. Na hun ontsnapping uit de buik van de walvis wordt Pinoccio eindelijk een levende jongen.

Pinoccio is een oud Italiaans verhaal dat ons vertelt hoe een houten stijve pop een levende jongen wordt, een verhaal over een rebelse jeugd en het belang van opvoeding. Maar het is ook een prachtig verhaal over vaderschap. Hoe de oude Gepetto ervan droomt een kind te hebben en zijn droom werkelijkheid wordt. Doorheen de vele avonturen van Pinoccio blijft Gepetto op de achtergrond aanwezig en maakt zijn eigen groei als vader door. Stilaan wordt ook hij een vader van vlees en bloed die leert wat een kind nodig heeft, die ervaart dat een vader op vele manieren aanwezig kan en moet zijn in het leven van zijn kind. Hij ervaart de onmacht van vaders en blijft toch trouw aan zijn kind. En zo worden ze samen herboren uit de buik van de walvis: een vader en zoon op een unieke wijze verbonden met elkaar.