Een boosaardige trol, heeft een spiegel gemaakt die al het mooie doet verschrompelen en al het lelijke en slechte accentueert. Gezichten worden verdraaid en mooie gedachten worden als een wrange grijns weergegeven. De trol heeft een school voor jonge trollen en hij vertelt zijn leerlingen dat men in de spiegel kan zien hoe de wereld en de mensen werkelijk zijn. Ze nemen de spiegel overal mee naartoe en ze willen zelfs naar de hemel. Maar in hun vlucht valt de spiegel en stort in honderd miljoen stukken uiteen op de aarde. Elk fragment bezit evenveel kracht als de hele spiegel en hij brengt nu nog meer ongeluk. Stukjes zo groot als een zandkorrel komen in de ogen van mensen terecht, spiegelscherfjes in de harten van mensen. Stukken worden gebruikt als vensterglas of brillenglas en de trol lacht zo hard dat zijn buik scheurt.
Eerste verhaal uit 'De Sneeuwkoningin' van Andersen
In vele sprookjes verschijnt de spiegel als magisch object dat uitnodigt tot reflectie en zelfreflectie. Dit sprookje toont aan dat het ook een kwetsbaar instrument is, kwetsbaar voor manipulatie en (zelf) bedrog, voor verleiding en misbruik. Hoe kunnen we als hulpverleners onze eigen spiegels tijdig in vraag blijf stellen en oog krijgen voor het kader waar ze in passen?
Vanuit onze jarenlange ervaring willen wij u graag onze deskundigheid aanbieden om ook binnen uw organisatie een groeiproces of vormingsprogramma te begeleiden.
