Een boeiende vraag is of Moeder Roodkapje dan niet op pad had mogen laten gaan, was ze beter veilig thuis gebleven? Of hoort het bij het leven om op je levenspad soms af te dwalen, je eigen Wolf tegen te komen, hem te overwinnen en misschien anders, rijker verder te gaan?
Is hulpverlenen mensen veilig op het pad houden?
Of kan het ook betekenen hen bij te staan in het dwalen, in experimenten op nieuwe soms gevaarlijke wegen?
Kunnen we als hulpverleners soms de jager, soms de Wolf en soms ook Roodkapje zelf zijn?
|
