Een sprookjesexit uit de coronatijden

De IJzeren kachel.
Een Prins wordt door een Heks opgesloten in een ijzeren kachel ver weg in het bos. Een verdwaalde Prinses ontmoet de prins in zijn kachel. Hij zal haar de weg weer naar huis tonen op voorwaarde dat ze terugkeert met een mes om een gat in de kachel te schrapen en dan met hem te trouwen. Het meisje wil niet trouwen met die vreemde man in een kachel en stuurt twee dienstmeisjes in haar plaats. Maar geen van hen slaagt erin een gat in de kachel te schrapen. Uiteindelijk gaat de Prinses zelf en weet de Prins te bevrijden. Ze worden op slag verliefd en de Prins wil haar meenemen naar zijn rijk. De Prinses wil nog gaan afscheid nemen van haar ouders. Ze mag echter maar 3 woorden spreken. Dat lukt haar niet en de heks tovert haar Prins weer weg, ver weg over de glazen bergen. De Prinses moet een lange zware tocht ondernemen om weer herenigd te worden met haar Prins.

Dit sprookje van Grimm vertelt ons iets over de fundamentele nood die wij mensen ervaren om in contact te zijn met anderen.
Geen ergere vloek dan opgesloten te worden in een ijzeren kachel.
De coronacrisis heeft ons allen wat in een geïsoleerde toestand gebracht net zoals de Prins.
En blijkbaar is er meer nodig dan liefde alleen om de hindernis ongedaan te maken.
Wij moeten net zoals het meisje nog een lange weg van moed en zelfbeheersing gaan om uiteindelijk herenigd te worden met wie ons lief is.