Werken vanuit een gezinsrelationeel hechtingsperspectief

De hechtingstheorie is opnieuw springlevend. Onderzoek en praktijkervaring leren ons dat niet enkel baby's maar ook kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen nood hebben aan een veilige basis om goed te kunnen functioneren in onze sociaal- emotionele wereld.

Deze veilige basis wordt gevormd binnen een relatienetwerk (gezin, instelling, team...) en hoort thuis binnen een bepaalde cultuur en samenleving. Het systemische en contextgerichte denkkader is bijzonder helpend om deze complexiteit in kaart te brengen. Heel wat klachten en problematiek blijken terug te gaan op hechtingskwetsuren o.a. gedrags- en emotionele problemen van kinderen, ontredderde en stuurloze adolescenten, partnerrelatieproblemen, verslaving, misbruik en mishandeling etc.

Doel van de jaaropleiding is om de rijkdom van het hechtingsperspectief concreet te verduidelijken in een systemische visie op begeleiding en psychotherapie.

Wat mag je verwachten?

Theorie en kennis
- Basisconcepten van de hechtingstheorie: veilige basis, exploratie, hechtingsstijlen, meervoudige hechting, mentale representatie, mentalisatie,...
- Opbouw van transgenerationele hechtingsscripts
- Invloed van hechting op de neurologische ontwikkeling en emotieregulatie
- Kijken naar koppeldynamieken vanuit een hechtingsbril
- Omgaan met conflicten en geweld
- Geblokkeerde zorg bij ouders en zorgfiguren
- Inleiding in Attachment-based family Therapy
- Traumatische hechting

Vaardigheden
- Opbouw van de hulpverleningsrelatie als tijdelijk correctieve hechtingservaring
- Taal van Grote en Kleine Ik om hechtingsprocessen in kaart te brengen
- Hechtingssensitief werken met koppels.
- Mentaliserend werken
- Samen zoeken naar wederzijdse emotionele beschikbaarheid en afstemming
- Verbindende communicatiestijl
- leren hanteren van creatieve en non-verbale werkvormen

Attitude
- Aangaan van een empathische en sensitieve hulpverleningsrelatie
- Reflecteren over eigen hechtingsstijl en hoe je die kan inzetten als hulpverlener
- opbouw van samenwerkingsrelaties die kunnen fungeren als veilige basis voor de hulpverlener.